สำนวน

ส่วนสำนวนซึ่งมักพูดเป็นลีลาก็มีคำกลอนอยู่มาก   เป็นต้นว่า

            “ตกไร้ได้ยาก                   อดอยากปากแห้ง

            เคราะห์หามยามร้าย       หวดซ้ายป่ายขวา

            ตัวสั่นงันงก                     ตีอกชกหัว

            เจ้าถ้อยร้อยความ            ถ้วยชามรามไห                    
            เก็บหอมรอมริบ               กำเริบเสิบสาน

            หอมหวนทวนลม             ชื่นชมสมหมาย

            หิวโหยโรยแรง                 ฟักแฟงแตงกวา

            ภูเขาเลากา                    มืดหน้าตามัว

            ก่อร่างสร้างตัว                ตกลงปลงใจ

            ป่าดงพงไพร                   อาศัยไหว้วาน

            เอื้อเฟื้อเจือจาน               เจ้าขุนมูลนาย

            มืดหน้าตาลาย               เหลือบ่ากว่าแรง”